පෙම් පිරුණු නිල් නුරා… නෙතේ
ඉඟි මවන මල් මනා…ලියේ
හිඳින්න බෑ… දැහැන් වැදී
ආදරේ හී… සරින් මිදී
රස මියුරු පෙම් සිතා…රයේ
තත් වයන සත් සරා…වියේ
කිමිදෙන්න මේ… හැඟුම් විලේ
ජීවිතේ ගී… තයක් වගේ
මඳ සුලඟ සී…තලෙන් පිරී
සියොලඟම ආ…දරෙන් වෙලේ
සිප ගන්න මා… මුවින් ඔබේ
යෞවනේ හී… නයක් දිගේ
පිනි විසිරි රෑ සරා… සඳේ
පිපි සිහින රන් සිනා… මුවේ
සිඳලන්න නෑ… සදා නුඹේ
සෙනෙහසේ ප්රා…ණයයි මගේ
ලස්සන කවි පෙළක් ....
ReplyDeleteකාලෙකට පස්සෙ හරිම සුන්දර පද ටික....ආදරේ....අහස තරම්...නේද රවිඳුමල්
ReplyDeleteබොරු කියන්න ඔනේ නෑ මෙකේ සෳංගාර රසය නම් ලෙසටම තියේ...
ReplyDelete@ ඔබ නොදුටු ලොවක් : බොහොමත්ම ස්තුතියි වචනයක් ලියල ගියාට..
ReplyDelete@දිල් : හ්ම්ම් ආදරය විඳින්න විඳින්න ඊට ලෝබ හිතෙනවද මන්ද , ස්තුතියි දිල්.
@සඳා : උත්සාහය සාර්ථකයි කියල හිතෙන්ව. බොහොමත්ම ස්තුතියි.
ලස්සන පද ටිකක්...ගීතයකට හොඳයි වගේ...අර කිව්වා වගේ ශ්රුන්ගාර රසයනම් තියනවා තමා :)
ReplyDelete